جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۲۶: همیشه میل نگارم بود به سوی جفا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همیشه میل نگارم بود به سوی جفا نه مهر در دل سنگین او بود نه وفا نه میل خاطر یاران نه شرم در دیده ترحّمی نه در آن دل بود نه ترس خدا نه رحمتی به دل ریش دردمندانه اش نه در جهان نظری می کند به عین رضا لبش چو آب حیاتست و دردمند منم طبیبم از لب چون نوش دوست کرد دوا روا مدار که بر ما جفا رود چندین جفا ز حد بشد ای جان مکن که نیست روا تو جانی از تن من دور تا به کی باشی ز تن تو جان جهان را روا مدار جدا چو چشم یار منم ناتوان به هجرانش چو زلف دوست منم از هواش بی سر و پا جهان ملک خاتون