جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۲۴: این جهان بی وفا با کس نکردست او وفا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این جهان بی وفا با کس نکردست او وفا درد از او بسیار باشد زو نمی آید دوا هر درختی کاو کشد سر بر فلک از بار و برگ هم بریزاند به قهرش عاقبت باد فنا گر صدف پنهان شد اندر بحر بی پایان چه غم گوهر ذات شریفت را همی خواهم بقا گوهری شهوار از دریای لطف آمد برفت کاندر این عالم نمی داند کسی او را بها یارب آن درّ معانی را ز لطف بی دریغ در میان درج اقبالش نگه دارد خدا شکر معبودی ز جان گویم که بنّای ازل گلشن اقبال عمرت را کنون کرده بنا روز هیجا در نبردت رستم و اسفندیار گرد نعل مرکبت کردند باری توتیا جز دعای دولتت ورد زبانم هیچ نیست آخر از دست فقیران خود چه خیزد جز دعا بعد از این تصدیع و گستاخی که کردم در جهان من دعای دولتت گویم بجز مدح و ثنا جهان ملک خاتون