جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۲۲: ای رخت آیینه ی لطف خدا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای رخت آیینه ی لطف خدا زلف تو دلبند و لعلت دلگشا پادشاه ملک حسنی از کرم رحمتی کن بر گدا ای پادشا از وجود خویشتن بیگانه ام تا شدم با عشق رویت آشنا ذرّه وارم پیش خورشید رخت عاجز و سرگشته از روی هوا روز میدان گرد نعل مرکبت می شود در چشم عالم توتیا بر جفایت دل نهادم کز حبیب بر امید وصل خوش باشد جفا قهر تو خوشتر که لطف دیگری از تو نفرین به که از غیری دعا غم مبادت کز تو گر آید غمی با خیالت شاد می دارد مرا چون جهان وقعی ندارد پیش تو من کجا و حضرت سلطان کجا جهان ملک خاتون