جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۹: مستغرق بحر غم عشقیم نگارا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مستغرق بحر غم عشقیم نگارا خود حال نپرسی که چه شد غرقه ما را ای دوست به فریاد دل خسته ی ما رس بفرست نوایی من بی برگ و نوا را ای نور دو چشمم به غلط وعده وفا کن تا چند تحمّل بتوان کرد جفا را گویی تو که از دفتر ایام بشستند در عهد تو ای جان و جهان نام وفا را گر ز آنکه تو را میل من خسته نباشد از لطف نظر کن به من خسته خدا را بالای تو بالا نتوان گفت بلاییست یارب تو بگردان ز دل خلق بلا را سلطان جهانی و جهانست به کامت بنواز زمانی ز سر لطف گدا را جهان ملک خاتون