جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۷: ز دل کردی فراموشم تو یارا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز دل کردی فراموشم تو یارا مگر عادت چنین باشد شما را ز شوق نقطه ی خالت چو پرگار چرا سرگشته می داری تو ما را بترس از آه زار دردمندان که تأثیری بود بی شک دعا را طبیب من تویی رنجور عشقم به جان و دل همی جویم دوا را به درد دل گرفتارم ولیکن به درمان می دهی ما را مدارا بگو کی غم خورد سلطان حسنش به لب گر جان رسد هر دم گدا را ندارد مهربانی آن ستمگر مگر دارد دلی از سنگ خارا اگر در راه عشقش خاک گردم بگو آخر چه نقصان کیمیا را جهان پیشم ندارد اعتباری که با کس کی به سر برد او وفا را جهان ملک خاتون