عرفی شیرازی
مثنوی ها
شمارهٔ ۷۴: بیار باده که جانم دمی زناله برآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیار باده که جانم دمی زناله برآید هزار زمزمه از دل بیک پیاله برآید بشوی نامه دانش بجو رساله مستی بود که فال مراد تو زین رساله برآید بنوش جامی و آسوده شو ز وسوسه غم چه غم خوری که چنان کارت از حواله برآید مچش که شعبده میزیان دهر بلند است اگر بزهر نیالوده یک نوله برآید بدین جمال اگر بگذری بسوی گلستان ز گلبنش گل و برگ هزار ساله برآید بمطلبی نفکند است سایه همت عرفی که از قبول دعاها زدست هاله برآید عرفی شیرازی