سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۳۷۷: ه صنوبر قد دلکشش اگر ای صبا گذری کنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به صنوبر قد دلکشش اگر ای صبا گذری کنی ز هوای جان حزین من دل خسته را خبری کنی چو رسی به کعبه وصل او بکنی مقام و از ره گذر ز پی دعا نفسی زنی ز سر صفا گذری کنی اگرت مجال نفس زدن بود از زبان منش بگو که چه باشد ار به وصالت این شب تیره را سحری کنی به زیارتی چه شود که بر سر خاکیان قدمی نهی به عیادتی چه زیان دهد که به حال ما نظری کنی؟ سحری وصال تو از خدا به دعای شب طلبیده ام مگر ای سحر نفسی زنی مگر ای دعا اثری کنی خجلم که چون برت آورم می لعل اشک و کباب دل اگر از درون خراب من طمعی به ما حضری کنی سلمان ساوجی