سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۳۵۶: دل بر سر کوی تو نهادیم به خواری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل بر سر کوی تو نهادیم به خواری جان در غم عشق تو بدادیم به زاری دل در غم عشق تو نهادیم نه بر عمر زیرا که مقیم است غم و عمر گذاری تا چند بگریم من و تا چند بنالم از شوق گل روی تو چون ابر بهاری؟ من ذره ناچیز و تو خورشید دلفروز صد مهر مرا هست و تو یک ذره نداری فریاد ز زلف تو که صد بار به روزی در روز سفیدم بنماید، شب تاری من چون به سر آرم صنما بی تو که هر شب؟ خوابم بری از چشم و خیالم بگذاری جان مهر لبش دارد و شرطست که جان را سلمان به همان مهر به جانان بسپاری سلمان ساوجی