سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۵۰: شب فراق، چو زلفت اگر چه تاریک است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شب فراق، چو زلفت اگر چه تاریک است امیدوارم از آن رو، که صبح، نزدیک است به خفتگان، خبری می دهد، خروش خروس ز هاتف دگرست، آن خطاب نزدیک است صبا، سلاسل دیوانگان عشق تو را به بوی زلف تو هر صبح، داده تحریک است بپرس حال من از چشم خود، که این معنی حکایتی است که معلوم ترک و تاجیک، است ز کفر زلف تو، دل ره نمی برد بیرون که راه پر خم و پیچ و محله تاریک است نمی رسد به خیال تو، آب دیده من که دیده، سخت ضعیف است و راه، باریک است تو مالکی به همه روی، در ممالک حسن مرا بپرس، که سلمانت از ممالیک است سلمان ساوجی