حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۸۴۵: ز کاوش مژه ى شوخ آتشین خویی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز کاوش مژه ى شوخ آتشین خویی به سینه هر گل داغی ست چشم آهویی پیاله می کشم امشب به طاق ابرویی سبو کشان خرابات عشق را هویی ز خون دیده دهم آب کوه و صحرا را به یاد لالهٔ رخسار آشنا رویی به شام هجر مرا ذوق اشک و آه بس است چو شمع، شب نگذارم به خاک پهلویی اجل به داد ز جان سیرگشتگان نرسید مگر بلند کند عشق دست و بازویی به این خوشیم که فارغ ز ننگ سامان است سری که در غم عشق است وقفِ زانویی از آن به تیرگی بخت خویش می نازم که نسبتی بودش با سواد گیسویی ز هوش برد جهان را فسانهٔ تو حزین شبت دراز به سودای زلف جادویی حزین لاهیجی