حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۷۷۴: خارم که نیست گلشن صورت سرای من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خارم که نیست گلشن صورت سرای من دهرم نمی خرد که ندارد بهای من گوی نه آسمان سرپا خوردهٔ من است روی فلک کبود شد از پشت پای من آوازهٔ مرا نکند بخت تیره پست در سرمه چون نگاه نخوابد صدای من سیّارگان پی سپر کاروان شوق ره گم کنند اگر نخروشد درای من خورشید عالمم ز دل گرم جوش خویش از سردی زمانه نگردد هوای من رفتم ز خود چو در دلم آمد خیال تو تنها نشسته ای تو و خالی ست جای من از چاره سازی دل خود عاجزم حزین کار مرا به خود نگذارد خدای من حزین لاهیجی