حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۷۳۳: ز چشمم آستین بردار تا سیل دمان ریزم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز چشمم آستین بردار تا سیل دمان ریزم جگر پرگاله ها از دیده های خونفشان ریزم همان از طبع همّت پیشه دارم شرمساری ها اگر نقد بهاران را به دامان خزان ریزم نیارم پای کم ، با ناتوانان از قوی دستان ز غیرت مشت خاک خود به چشم آسمان ریزم شود سرسبزی نخل وفا، روز وصال او من این اشکی که در هجران آن نامهربان ریزم به عمر جاودان پی برده ام از همّت ساقی شراب خضر در جام سکندر، رایگان ریزم حزین از باده ای مستم که رقصد هرکف خاکش اگر ته جرعه ای، بر دخمهٔ کاووسیان ریزم حزین لاهیجی