حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۷۲۷: محیط گوهری از اشک طوفان زای خود دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
محیط گوهری از اشک طوفان زای خود دارم رگ نیسانی از مژگان خون پالای خود دارم غبار سینه ام بر شور محشر دامن افشاند دل دیوانه ای در دامن صحرای خود دارم بیار ای دیده، لعلی باده اشکی اگر داری درین گلگشت مهتابی که از سیمای خود دارم مرا آوارهٔ درها نکرد از گوشهٔ عزلت چه، منّتها که بر سر در جهان از پای خود دارم حزین از هر دو عالم فکر دل، بیگانه ام دارد سر شوریده ای در دامن صحرای خود دارم حزین لاهیجی