حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۷۲۳: ما خضر دل به چشمه پیکان فروختیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما خضر دل به چشمه پیکان فروختیم ارزان به تیغ غمزه رگ جان فروختیم رنج تو بود راحت ما دل فتادگان ای زهد، مژده باد که ایمان فروختیم دادیم گرد هستی خود را به سیل اشک ویرانه ای که بود به طوفان فروختیم کالای زشت نیست پسند مبصّران آگاهی ای که بود به نسیان فروختیم چیزی که داشت سعی تهیدست در بساط پای شکسته بود به دامان فروختیم آبادی خرابه دنیا که می کند؟ این عشوه خانه را به بخیلان فروختیم مرهم بهای مهر طبیبان که می دهد؟ ناسور داغ را به نمکدان فروختیم بردیم نقد حسرت و دادیم دل به تو خاطر گران مدار که ارزان فروختیم غفلت علاج تفرقهٔ روزگار بود مژگان اگر به خواب پریشان فروختیم گرید به حال سینهٔ ناپخته، کار دل ما این تنور سرد به طوفان فروختیم کاسد شدهست در همه بازار جنس ناز از بس که دین به گبر و مسلمان فروختیم اندوه روزگار، سویدای دل گرفت آخر به دیو خاتم فرمان فروختیم عزت که بود موهبت کبریا حزین مشکل به دست آمد و آسان فروختیم حزین لاهیجی