حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۷۱۹: عمارت برنمی تابم، ملامتخانه ی عشقم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عمارت برنمی تابم، ملامتخانه ی عشقم نمی خواهد کسی آبادیم، ویرانهٔ عشقم ز داغ سینه دارم لاله زاری در کنار خود ز سوز دل سمندر ساز آتشخانه عشقم پس از مرگ از زمین مرقدم مردم گیا روید مرا هرگز نسازد خاک پنهان، دانهٔ عشقم قدم گر می کشد اشک از برم، سیلاب می آید خرابی می کند تعمیر من، کاشانهٔ عشقم بدایت نیست سیرم را، نهایت نیست شوقم را مپرس آغاز و انجام مرا افسانهٔ عشقم گناه من چه باشد وز ثواب من چه می آید قلم در کش بد و نیک مرا، دیوانه عشقم حزین از نشئه سر جوش معنی نیستم خالی تهی هرگز نمی گردم ز می، میخانه ی عشقم حزین لاهیجی