حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۷۱۰: دل آگه سر راهش ز پاس راز گرداندم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل آگه سر راهش ز پاس راز گرداندم شکایت تا سر مژگان رسید و بازگرداندم به دل نگذاشت پا را از غرور حسن و من دل را بر آوردم به گرد آن سراپا ناز گرداندم نهانی شب به کویش رفته بودم ناله ای سر زد سگش نزدیک شد بشناسدم آواز گرداندم رقیب ار محترم شد، خواری من عزتی دارد کزو تیغ نگاه آن شکارانداز گرداندم قلم فرسود و عمر آخر شد و ما را سخن باقی بسی انجام این غمنامه را آغاز گرداندم خمش کردم لب و از خامه ام می آید آوازی به دل بسیار می زد، نغمهٔ این ساز گرداندم حزین این بوستان را از خس و خار کهن خالی به برق ناله های آشیان پرداز گرداندم حزین لاهیجی