حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۶۶۱: دل را به نهانخانهٔ دیدار فرستیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل را به نهانخانهٔ دیدار فرستیم این نامهٔ سربسته به دلدار فرستیم یک سجدهٔ مستانهٔ که سر جوش نیاز است از دور به آن سایهٔ دیوار فرستیم مشکل که سر از نافه دگر مشک برآرد گر تاری از آن طرّه به تاتار فرستیم واپس نفرستیم، تهیدست صبا را ما بوی تو را تحفه به گلزار فرستیم ناموس چه ارزد که به رندی ندهیمش؟ این خرقهٔ پشمینه به خمّار فرستیم از ذروهٔ تقدیس، به طور تن خاکی ما موسی جان را پی دیدار فرستیم یک مسأله از مشرب بی رنگی عشق است از سبحه پیامی که به زنّار فرستیم جان را چه بقا گر نشود واصل جانان؟ این قطره به آن قلزم زخّار فرستیم در عشق تو داغ خوشی افتاده به دستم این لاله به آرایش دستار فرستیم صد خسته گرفته ست سر تیر نگاهت ما هم به امیدی دل افگار فرستیم تا غوطه زند تلخی جان در شکرستان پیغامی از آن لعل شکربار فرستیم گر یار سخندان طلبد شعر حزین را این خوش غزل از کلک گهربار فرستیم حزین لاهیجی