حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۶۱۸: با یاد نرگست، چو می ناب می زدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با یاد نرگست، چو می ناب می زدم پیمانه را به گوشهٔ محراب می زدم آن کبک مستم از می مشرب که عمرها در چنگل عقاب، شکر خواب می زدم آن بلبلم که از اثر رنگ و بوی عشق در خشک سال، نغمهٔ شاداب می زدم بر سر چو شمع، در غم آن حسن دلفروز از داغ آتشین، گل سیراب می زدم بی مایه طاقتم، سرِ دیدارِ یار داشت دام کتان، کمینگه مهتاب می زدم کو ذوق گریه ای؟ که ز هر تار موی خویش طوفان دشنه در دل سیلاب می زدم شبها خیال روی تو چون بردیم زهوش از های های گریه، به رخ آب می زدم نازم فسون عشق که از دفتر فراق فال وصال با دل بی تاب می زدم آن خوش ترنّمم که ز لخت جگر حزین بر تار ناله، ناخن مضراب می زدم حزین لاهیجی