حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۵۸۶: هجران رسیده، کی برد از روزگار، فیض
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هجران رسیده، کی برد از روزگار، فیض شاخ بریده را نبود از بهار، فیض می پرورد نگاه تو هر ذرّه را چو مهر عام است دور چشم تو در روزگار فیض اقلیم بیخودی همه فصلیش خوش هواست دیوانه می برد ز خزان و بهار فیض مستان اگر برند ز ابر بهار فیض ما می بریم از مژه اشکبار فیض بی زخم ناوکی چه خوشی صید عشق را دل می برد ز غمزهٔ عاشق شکار فیض ورزم به تیره بختی خود عشق، در نهان تا برده ام ز ساقی مشکین عذار فیض نبود حزین به روزنهٔ صبح، چشم ما ایجاد می کند دل شب زنده دار فیض حزین لاهیجی