حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۵۷۸: بود یارم غم دیرینهء خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بود یارم غم دیرینهء خویش پریزادم دل بی کینهٔ خویش عنانم درکف طفلی ست خود رای ندانم شنبه و آدینهٔ خویش بود عمری که می سازد چو شیران تن آزاده با پشمینهء خویش به امّیدگشاد تیر نازی هدف دارم به حسرت سینهٔ خویش نیاراید بساطم را متاعی چو داغم، گوهر گنجینهٔ خویش نمی باشد خماری مستیم را خرابم از می پارینهٔ خویش حزین از هر دو عالم تافتم روی ز دل کردم چو آب، آیینه خویش حزین لاهیجی