حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۵۰۹: رهرو وادی عشق، آبله پا می باید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رهرو وادی عشق، آبله پا می باید غم جدا، گریه جدا، ناله جدا می باید ساده لوحانه کنی دل چه پر از نقش و نگار؟ زینت خانهٔ آیینه صفا می باید صبح عید است در میکده ها بگشایید همه را طاعت سی روزه قضا می باید سنبلش عمردو بالاست کهن سالان را قامت خم شده را زلف دوتا می باید بزم عشرت نشود بی گل و گوینده به ساز عیش این غمکده را برک و نوا می باید نامه کی جمع کند مغز پریشان مرا؟ بوی زلفی به گریبان صبا می باید بی تو از شکوه ندارد نفسم کوتاهی چه شد ار دور شدم؟ ناله رسا می باید بی خرد را نرسد عطرکلامم به مشام سخنم نافه بود، نافه گشا می باید عشق و عقل آنکه ندارد، می و افیونش ده هر دو پا لنگ چو باشد دو عصا می باید تو سبکسر چه توانیکه دهی رهن شراب؟ رطل میخانه گران است بها می باید داغ آن عارض افروخته چون لاله حزین درکنار دل خون گشتهٔ ما می باید حزین لاهیجی