حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۴۶۶: تا سرو را هوای قدت سرفراز کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا سرو را هوای قدت سرفراز کرد پا از گلیم ناز چو زلفت دراز کرد پیچید بوی جان، به دماغ دلم ز دور مشاطهٔ صبا سرِ زلفت چو باز کرد کونین را چو مردم چشمم به خون نشاند آه این چه نغمه بود که عشق تو ساز کرد؟ چشمت به یک کرشمه به روی دلم گشود هر در که بخت بر رخ جانم فراز کرد زاهد به ذوق سجدهٔ محراب ابروبت در کعبه رو به قبلهٔ کویَت نماز کرد محمود را چو قطع تعلّق شد از حیات پیوند جان به رشتهٔ زلف ایاز کرد با ابروی تو پشت به پشت است در جفا چشمت که دست فتنه در آغوش ناز کرد چون جان برد ز شست نگاهت دل حزین ؟ نتوان ز زخم تیر قضا احتراز کرد حزین لاهیجی