حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۴۵۶: بزمی که مست ناز مرا جلوه گاه بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بزمی که مست ناز مرا جلوه گاه بود بادام چشم، نقل شراب نگاه بود مأوای حادثات، شبستان زندگی ست فانوس شمع ما نفس صبحگاه بود مفتی ناز، کرد جفا را چرا حلال؟ در ملّتی که شکوهٔ عاشق گناه بود صحبت میان حسن و محبّت چنین خوش است با ما نگاه گرم تو برق و گیاه بود روشن نگشت چشم حزین از جمال تو روزش تمام چون شب زلفت سیاه بود حزین لاهیجی