حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۴۰۹: دلم از زمزمه عشق پریشان می کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم از زمزمه عشق پریشان می کرد مرغ بی بال و پری یاد گلستان می کرد گر چه می داد لب تلخ عتابش، زهرم دل تسلّی به شکرخندهٔ پنهان می کرد رخنهٔ دام، به رویم در فیضی می بود گر شکار افکن من، یاد اسیران می کرد کرده بود ازسر نو مصر وفا را معمور ماه کنعان من ار یاد عزیزان می کرد در غبار خط مشکین، لب لعل تو همان خون حسرت به دل چشمهٔ حیوان می کرد دل همین داند و من، چشم تو هم آگه نیست که چها کاوش مژگان تو با جان می کرد شورش عشق و جنون فیض رسان بود حزین سینهٔ چاک مرا، گل به گریبان می کرد حزین لاهیجی