حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۳۸۲: طاق میخانهٔ مستان خم ابروی تو بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
طاق میخانهٔ مستان خم ابروی تو بود صاف پیمانهٔ عرفان، رخ نیکوی تو بود خسرویها به هوایت دل مسکینم کرد گنج بادآور من خاک سر کوی تو بود صبح دیوانه ی آن چاک گریبان می گشت شب سیه مست خیال خط هندوی تو بود دلبران در خم زلف تو گرفتار شدند آفت شیر شکاران، شکن موی تو بود کار آشفته دلان، راست به ایمای تو شد شب که محراب دعا قبلهٔ ابروی تو بود نشئه در طینت می چشم فسون سازت ریخت ساقی میکده ها نرگس جادوی تو بود سرو قدّان همه در سایهٔ دیوار تُواند چشم آهو نگهان محو سگ کوی تو بود شیشه بودیم که صهبای تو بیرون زد رنگ دیده بودیم که همراه صبا بوی تو بود شب که در بتکده نالیدی از اخلاص حزین حق پرستان همه را گوش به یاهوی تو بود حزین لاهیجی