حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۳۶۴: اگر نسیم نباشد که زلف بگشاید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر نسیم نباشد که زلف بگشاید؟ به عاشقان رخ معشوق را که بنماید؟ ز شمع، شب نشود روز، قدر وقت بدان طلوع شعشعه ی آفتاب می باید معاشران به نشاط بهار، خنده زنید مجال نیست که گل ساغری بپیماید به دست کوتهم آن طرّهٔ رسا نفتاد چه شد که پرچم آهم به عرش می ساید به بانگ بربط و می بادهٔ مغانه بکش که واعظ نفس افسرده، ژاژ می خاید رسد چو دور به زاهد، قدح برافشانید پیاله گر نکشد، دامنی بیالاید دلم ز غنچه پیکان او شکفت حزین خوشا دلی که ز فیضش دلی بیاساید حزین لاهیجی