حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۳۶۳: کشم چو آه، دل ناتوان بیاساید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کشم چو آه، دل ناتوان بیاساید خدنگ چون سفری شد کمان بیاساید مجال دیده گشودن درین غبارکجاست؟ مگر که از تک و تاز آسمان بیاساید چو موج قافلهٔ عمر را درنگی نیست کسی چگونه درین کاروان بیاساید؟ بساط سبزه وگل را نچیده برچیدند چگونه بلبل این بوستان بیاساید؟ فغان که در غم عشق، اضطراب دل نگذاشت خدنگ غمزهٔ نامهربان بیاساید به گوش، رشک برد دل، حدیثت ار شنوم برم چو نام خوشت را زبان بیاساید حزین از آن سگِ کو، تا برید پیوندم چو نی نشد ز فغان استخوان بیاساید حزین لاهیجی