حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۳۶۰: زهر غم هجر تو به جان کارگر افتاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زهر غم هجر تو به جان کارگر افتاد امّید وصال تو به عمر دگر افتاد در قلزم دل نیست همانا، نم خونی کز دیده به دامان همه لخت جگر افتاد در دامن شب طره سیه مست، گشودی بویى به دماغ آمد و شوری به سر افتاد عشق تو زند راه خراباتی و زاهد این شعله چه شوخ است که در خشک و تر افتاد؟ تا باکه رخ از باده برافروخته بودی کآتش به دل عاشق خونین جگر افتاد در هفت صدف گوهر غلتانی اگر هست اشکی ست که از دامن مژگان تر افتاد آتشکده عشق، دل سوختگان است بیزارم از آن شعله که در بال و پر افتاد ای آنکه کنی آتش دل تند به دامن خوش باش که در خرمن جانم شرر افتاد ماند به دل تنگ، نه آزاد و نه بسمل هر صید که در دام تو بیدادگر افتاد آمد به خیالش، به غلط نکهت زلفی سنبل به بغل، باد صبا، بی خبر افتاد آمد به میان قصهای از سلسله موبی در حلقهٔ سودازدگان شور و شر افتاد این آن غزل نغمه سرایان عراق است کزکلک حزین تو، چه رنگین گهر افتاد حزین لاهیجی