حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۳۵۲: دلم که شاهد امّید، در کنار ندید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم که شاهد امّید، در کنار ندید جبین صبح شب تار انتظار ندید در آفتاب قیامت به سر چگونه برد کسی که سایهٔ آن سرو پایدار ندید؟ دلم که بوی گلش بر دماغ بود گران چه فتنه ها که در آن زلف تابدار ندید شمرده زد نفس خو هرکه در عالم چو صبح، آینهٔ خاطرش غبار ندید حزین ، به بلبل آواره زآشیان رحم است که در خزان ز چمن رفت و نوبهار ندید حزین لاهیجی