حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۳۳۷: نخست از عاشقان بی جرمی آن نامهربان رنجد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نخست از عاشقان بی جرمی آن نامهربان رنجد به این زودی چرا کس رنجد و از دوستان رنجد؟ نخواهم پاکشیدن از سر کویت به صد خواری کجا دل خوش کند گر عندلیب از گلستان رنجد؟ ز منع اختلاط غیر گشتی سرگران، آری غرور حسن بی پروا، ز عشق بدگمان رنجد بنازم سرفرازیهای آن سرو سهی قد را که گر سر را نهد بر پایش، از آب روان رنجد نظر دزدیده روشن می کنم زان جلوه گه، گاهی مباد از دیدهٔ من آن غبار آستان رنجد زبان گر یک نفس خامش کنم، دل می کند یادت گر از یادت دمی غافل شوم، از دل زبان رنجد حزین ، آزرده دارد بی کمالان را نوای تو دل زاغ و زِِغن از طوطی شیرین زبان رنجد حزین لاهیجی