حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۱۶۷: به باغ راه خزان و بهار نتوان بست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به باغ راه خزان و بهار نتوان بست به روی بخت، در روزگار نتوان بست کنار کشت چه خوش می سرود دهقانی که سیل حادثه را، رهگذار نتوان بست مگر کسی دهن شیشه وا کند ور نه دهان شکوهٔ ما در خمار نتوان بست شکوفه رفت و قلندروش این کنایت گفت که برگ تا نفشانند، بار نتوان بست دمی ست نوبت ما بی بضاعتان ساقی که عقد دختر رز در بهار نتوان بست نمی توان به شب آتش نهفته داشت، حزین نهان به زلف، دل داغدار نتوان بست حزین لاهیجی