حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۱۶۵: آوازه ام از رتبه گفتار بلند است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آوازه ام از رتبه گفتار بلند است نامم چو نی، از کلک شکربار بلند است با جلوهٔ او در چه حساب است وجودم؟ از خار و خسم، شعلهٔ دیدار بلند است برخیز که خود را برسانیم به دامی تا نالهٔ مرغان گرفتار بلند است کوتاه شد افسانهٔ نی با همه دعوی ما را شکرین نغمه، ز منقار بلند است دیری ست که منصور پریده ست ازین شاخ هم بانگ اناالحق زدن، از دار بلند است یک رشته که بی گوهر ذکر تو بود، نیست تسبیح تو، از سبحه و زنّار بلند است کوته شمرم مدّ حیات ابدی را زلف سیه یار و شب تار بلند است نبود به ره مصر حزین ، چشم امیدم بوی خوش یار از در و دیوار بلند است حزین لاهیجی