حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵: گلرنگ اگر خواهی، این چهره زرین را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گلرنگ اگر خواهی، این چهره زرین را امروز دو بالا کن، پیمانه دوشین را آویخته دل هر دم در زلف تو با تاری بیمار همی خواهد، گرداندن بالین را بی باکتر از تیغت، مژگان بلای تو خون ریز چه آموزی، این رخنه گر دین را؟ از تیرگی عالم، تیره نشود عارف زنگار نمی باشد، آیینه حق بین را چون گرد بیفشاند، از دامن آزادی شوریدگی مغزم، بوی گل و نسرین را سازد کف خون خود در عشق حلال او شاخ گل اگر بیند، آن دست نگارین را با عارف رومی شد، هم نغمه حزین کلکم ای ساقی جان پر کن، آن ساغر نوشین را حزین لاهیجی