حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۶۹: چو لاله با چمن حسن و عشق، خوست مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو لاله با چمن حسن و عشق، خوست مرا می مجاز و حقیقت به یک سبوست مرا ز نکهت نفسم می دمد بهار، که دل ز داغ عشق تو چون نافه مشکبوست مرا به گرد بام و درم دیر و کعبه می گردد از آن زمان که به درگاه عشق، روست مرا ز خود تهی شده ام چون نی و ز ناله پرم خروش درد تو پیچیده درگلوست مرا عقیق صبر، زبانم به کام حسرت سوخت مکیدن لب لعل تو، آرزوست مرا گدای عشقم و ناید فرو به مهر سرم می چو آتش سوزنده در سبوست مرا به راه صبح ندارم چراغ دیده، حزین که داغ بر جگر و سینه بی رفوست مرا حزین لاهیجی