حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۴۸: چراغان کرده ام از داغ دل، وبرانهٔ خود را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چراغان کرده ام از داغ دل، ویرانهٔ خود را که چون پروانه، در رقص آورم دیوانهٔ خود را فروغ شمع من، خاصیت بال هما دارد مرصع پوش، در محفل کند، پروانهٔ خود را به جرم اینکه دایم از سبو چشم طمع دارد فکندم چون گل اشک از نظر، پیمانهٔ خود را اساس شهر و کو، از اشک پرشورم خطر دارد به هامون می فشانم، گریهٔ مستانهٔ خود را ندارد حاصلی جز سوختن، تخم امید من سپندآسا در آتش می فشانم، دانهٔ خود را بَرِ آن تندخو، شرح غم دیرینه می سنجم به آتش می نمایم، گرمی افسانهٔ خود را حزین از عشق می گوبم به عقل بی خبر، رمزی به زاهد می دهم مردآزما، پیمانه خود را حزین لاهیجی