حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۱۵: عشقت آمیخت به دل درد فراوانی را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشقت آمیخت به دل درد فراوانی را ریخت در پیرهنم، خار بیابانی را نام پروانه مکن یاد که نسبت نبود با من سوخته دل، سوخته دامانی را هرچه خواهی بکن، از دوری دیدار مگو وحشت آباد مکن خاطر ویرانی را عشق در دل چه خیال است که پنهان گردد؟ پرده پوشی نتوان، آتش سوزانی را هرکه آسودهٔ خاک است برآید چو سپند آه اگر شرح دهم گرمی جولانی را نازم آشفتگی عشق که خوش می سازد بخت شوریده سرم، طرّه پریشانی را دستم از دامن دلدار جدا ماند حزین چه کنم گر نکنم پاره، گریبانی را؟ حزین لاهیجی