قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۱۸: کم خور ای روشنضمیر از سفره دو نان و نمک
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کم خور ای روشن ضمیر از سفره دو نان و نمک نیست آسان خوردن دانا دل از نادان نمک می خورند از بس که با یکدیگر از روی نفاق عالمی را در حقیقت کرده سرگردان نمک قدر مردان بر طرف شد زین نمک نشناس چند تا به کی نوشند این مردان ز نامردان نمک شرط ها دارد به جا آوردن آن مشگل است خوردن آسان نیست ور یک ذرّه با رندان نمک لقمه ای بی خون زخم دل گوارای تو نیست درد اگر خواهی مخور از دست بی دردان نمک از برای امتحان ناکس و کس کافی است یک سرانگشتی که بخشد در بن دندان نمک دوش گریان می شدم قصاب از کویش که ریخت آن سراپا ناز بر زخم دلم خندان نمک قصاب کاشانی