قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۴۶: ز من دل برده دلداری که از اهل وفا رنجد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز من دل برده دلداری که از اهل وفا رنجد نماید صلح با بیگانه و از آشنا رنجند به تقریبی که رنگش نسبتی با خون من دارد کف پایش مدام از الفت رنگ حنا رنجد هلاکم می کند با آنکه می رنجد زمن بیجا چه سازم گر خداناخواسته روزی بجا رنجد به نوعی بسته راه گفتگو از شش جهت با من که در پیغام بوی زلفش از باد صبا رنجد به بزم دوستی دل بسته ام نازک مزاجی را که در پهلوی خود از بستن بند قبا رنجد اگر داند که بگذشته است جز او در دلم عمری مثال عارضش ز آیینه گیتی نما رنجد نهد زخم خدنگش دست رد بر سینه مرهم مرا در دل بود قصاب دردی کز دوا رنجد قصاب کاشانی