قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱: میرساند از ره ظلمت به منزل مور را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می رساند از ره ظلمت به منزل مور را آنکه پنهان در دل هر ذره دارد نور را وادی عشق است و اول ترک هستی گفته ام کرده ام بر خویشتن نزدیک راه دور را به نگردد از رفوکاری جراحت های دل بخیه بی نفع است زخم کاری ناسور را زهر چشمش را هجوم گریه ام در کار بود تلخی بادام او می خواست آب شور را کج روان را راستی باید که گردد دستگیر می شود رهبر عصا در وقت رفتن کور را ظالمان را آتشی جز حرص نتواند گداخت شعله ای باید که سوزد خانه زنبور را با سفال خویش هر کس می تواند ساختن می زند بر فرق قیصر کاسه فغفور را پنجه مژگان او قصاب چون بربود دل همچو شهبازیست کز جابر کند عصفور را قصاب کاشانی