حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ٥٧: اگر برد سوى دارالقرار ما را دوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر برد سوى دارالقرار ما را دوست دلم قرار نگيرد در او مگر با دوست مرا نه ملک جهان بايد و نه باغ جنان که نيست از دو جهانم مراد الا دوست چنان بجان من آميخت دوست از سر لطف که نيست فرق ز جان عزيز من تا دوست بدان مقام رسيد اتحاد من با او که باز مى نشناسم که اين منم يا دوست ز دوست ديده بينا بجوى تا بينى که هست در همه کائنات پيدا دوست چه باک اگر همه عالم شوند دشمن ما چو هست آن شه خوبان عهد با ما دوست ميان ما و تو جز صلح نيست اى زاهد ترا نعيم رياض بهشت و ما را دوست حسين اگر همه خويشان شوند بيگانه بجان دوست که ما را بس است تنها دوست حسین خوارزمی