عطار نیشابوری
بخش نوزدهم
الحكایة و التمثیل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رابعه یک روز در وقت بهار شد درون خانهٔ تاریک و تار سر فرو برد از همه عالم بزیر همچنان میبود خوش خوش تا بدیر پیش او شد زاهدی گفت این زمان خیز بیرون آی وبنگر در جهان تا ببینی صنع رنگارنگ او چند باشی بیش ازین دلتنگ او رابعه گفتش که تو در خانه آی تا به بینی صانع ای دیوانه رای تا چه خواهم کرد صنع بحر و بر صانعم نقدست با صنعم مبر گر بصانع در دلت راهی بود در بر آن صنع چون کاهی بود چون کسی را این چنین راهیست باز از چه باید کرد بر خود ره دراز کعبهٔ جان روی جانان دیدنست روی او در کعبهٔ جان دیدنست گر چنین بینی جهان بین خوانمت ورنه نابینای بی دین خوانمت عطار نیشابوری