حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ٤٢: دوش از حضور تو دل ما خوش سرور داشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش از حضور تو دل ما خوش سرور داشت وز منظر تو چشم نظر باز نور داشت در کنج اين خرابه دلم با تو اى پرى نى آرزوى روضه نه سوداى حور داشت بر خدمت تو صحبت حور بهشت را زاهد از آن گزيد که عقلش قصور داشت چون ديده ديد ماه جمالت زياده شد مهرى که با تو جان ستمکش ز دور داشت از پرتو تجلى انوار عارضت هم ديده روشنائى و هم دل سرور داشت شب تا سحر ز شام خط و صبح عارضت خاطر همان حکايت موسى و طور داشت در حلقه هاى زلف پريشان دلکشت تا بامداد حلقه دلها حضور داشت مى يافت گوش جان من از صوت دلگشت آن لذتى که نغمه صاحب زبور داشت امروز حاسدان تو در ماتمند از آنک با تو حسين دلشده دوشينه سور داشت حسین خوارزمی