محقق ترمذی
معارف | ترمذی
متن 20
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو ایوب علیه السلام رها کرد که برگ های تنش را می خوردند (و صبر می کرد) تو نیز صبر کن اگر طالب آنی مردان دین آنگه گرد تو گردند که تو حایض نمانی (یعنی) مُسْتَقْذَرات شهوات و سوداهای وی و معصیت ها که همه آلایش و رسوایی است بر هوایی و شهوتی حیض است که رجس است اگر نجس و رجس نیستی به مجاورت این ها چرا از پاک دوری اِنَّ اللهَ نَظیفٌ یُحِبٌ النَظافَةَ. رِجَالٌ یُحِبُّونَ اَن یَتَطَهَّرُوا وَ اللهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ چون پاک شوی از حیض، مردان خدایی را دستوری دهند که با تو درآمیزند اما بعضی خلقان خدا پاکند که ایشان را پاک شدن حاجت نیست همچنان که ملائکه و بعضی را چنان آفریده است کهایشان نجس محض اند در ایشان هیچ جوهری پاک نیست و آن دیوانند باز در جوهر آدمی این دو نوع هست از آن جوهر نور و از این ظلمت افلاک و عناصر. راحتی که می یابی بنگر که آن راحت تو از برون است (آن همه دنیاست و اگر از اندرون است) آن است که وَ الْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ که با تو وفا خواهد کردن و دیگر چیزها با تو نماند آن حساب جسم است و از حواس در می آید. سودای میان تهی ز سر بیرون کن وز ناز بکاه و در نیاز افزون کن استاد تو عشق است چو آنجا برسی او خود به زبان حال گوید چون کن (دوش از سر عاشقی و از مشتاقی می کردم التماس می از ساقی چون نور جلال خویش بنمود به من من نیست شدم بماند ساقی باقی) هر فراق که حاصل شود از زن و غیره مثال آن باشد که کسی ات بمرد روز اول زخم سخت باشد و روز دوم مصیبت و روز سوم سهل ترک باشذ و همچنین (می رو). من روغن کشی ام که از برون شکسته ام بادام و پسته و جوز را و صورت شان خراب کرده ام و دانۀ اندرون هم خرد کوفته ام و مغز و روغن صاف صوفی وار کرده ام پس اگر نکرده ام و روغن ندارم پلیته ام چرب چراست و اگر پلیته چرب نیست در اندرون مشعله چگونه است و اگر در اندرون مشعله نیست از اندرون پرتو شعله چراست و اگر پرتو نیست نور از این دریچه تابان چراست اگر کسی را نور می باید تسلیم کند باشد که کنجدهاش را به تدریج همین روغن کنی فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَ هُوَ سَقِیمٌ چون فزونی تن ز من بگداخت موج محنت مرا به خشک انداخت دلم چون دریایی همچون یونس است (روح) روح در شکم ماهی پنهان بود چون ماهی را تنگ کردم روح مرا به صحرا رهی شد فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَ هُوَ سَقِیمٌ. شیخ چون آینه است چون در او نگری و خود را با او دهی او نیز به همان قدر به تو التفات کند. محقق ترمذی