نیر تبریزی
آتشکدهٔ نیر (اشعار عاشورایی)
بخش ۱۷ - آمدن فرشتهٔ زمین بیاری امام مبین علیه السلام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شد فرشتۀ آب و پیش آمد غمین خاک بیزان بر سر افراشته زمین گفت کای نازان بتو جانهای پاک ای تو مقصود از مزاج آب و خاک باد از فیض دمت در اهتزاز آتش از تاب غمت در سوز و ساز ده اجازت تا زخف اینگروه افکنم زلزال در صحرا و کوه یا چو قوم لوط سازم سرنگون نک زمین بر این سیه بختان دون گفت شه آوخ که با خود نیستی باز کن چشم و ببین با کیستی می ندانی که ز امر کاف و نون خاکرا من داده ام طبع سکون شد کلیم از یمن ما صاحب یمین تا فرو بلعید قارونرا زمین ما سرشتیم اینجوم از خاک و آب زان بر آمد نام بایم بوتراب ایفرشته ما یمین داوریم ما کجا محتاج عون و یاوریم من بعمداً خود بر این دریا زدم پای بر دنیا و مافیها زدم رو بهل تا آب او خاکم برد پاک سوی عالم پاکم برد نیر تبریزی