جیحون یزدی
قطعه ها
شمارهٔ ۱۲: در زمان شه جمشید گهر ناصر دین - که برد سجده بربار گهش کیخسرو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در زمان شه جمشید گهر ناصر دین که برد سجده بربار گهش کیخسرو آنکه خورشید رخش تا بدرخشید زتخت خرمن مه بجوی خوشه پروین بدوجو ناصرالدله ملکزاده آزاده حمید که بشمشیر زمریخ گرفته است گرو آنکه در وقعه چو با تیغ فرو کوبد پای دست برسر بگریزد ملک الموت بدو نغز حصنی بدرسر حد کرمان بفراشت که دراین کهنه جهانست یکی عالم نو پایه اش در بر ماهی همه در راز نیاز سایه اش برسرمه یکسره درگفت و شنو سست تر سبزه این طرفه حصار از سختی چرخ باداس مه نو نتوان کرد درو سال تاریخ چو جستند زتاج الشعرا زان نکو قلعه که بر بوده ز خلخ پرتو دل در او برد سر و دید و بجیحون فرمود ناصری قلعه فهرج زفلک برده علو جیحون یزدی