طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۴۳۴: پاکرو در خاک هندستان، همین آب است و بس - سبحه گردانی که دارد، چرخ دولاب است و بس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پاکرو در خاک هندستان، همین آب است و بس سبحه گردانی که دارد، چرخ دولاب است و بس دل بکن از خود، که در بزم جگرخواران هند ناخنی کز خون نگردد سرخ، مضراب است و بس هرکه آمد، از هجوم تیره روزی برنگشت زین شبستان آنکه برگردیده، مهتاب است و بس هیچ کس در بزم این تردامنان خونگرم نیست گرمخونی گر به چنگ آید، می ناب است و بس طالع شهر زنان دارد نگارستان هند هست هرچیزش فراوان، مرد کمیاب است و بس گشت رطب و یابسش در چشم طغرا بی مزه در نظر چیزی که شیرین آیدش، خواب است و بس عالم خاکی، چه هندستان، چه ایران، پرغم است عالمی که غم ندارد،عالم آب است و بس طغرای مشهدی