میلی مهشدی هروی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۵: خوش آنکه بیخودم از نشاهٔ نیاز کنی - گهی کرشمه، گهی عشوه، گاه ناز کنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش آنکه بیخودم از نشاهٔ نیاز کنی گهی کرشمه، گهی عشوه، گاه ناز کنی بسی ز خواری خویش اعتبارم برگیرم که پیش من چو رسی، از من احتراز کنی عتاب او ز پیامم ازان بود قاصد کز اشتیاق وصالش سخن دراز کنی برون میا دو سه روزی ز خانه، گر خواهی میان بوالهوس و عاشق امتیاز کنی چنان ستم شده کارت، که رحم بر سر مهر گر آردت، نتوانی که خوی باز کنی گذشت میلی ازان کاعتماد مهر و وفا بر آن ستیزه گر بوالهوس نواز کنی میلی مهشدی هروی