میلی مهشدی هروی
غزل ها
شمارهٔ ۴۷: شرمندهام که روی دلی چون نمود و رفت - صد سرزنیش ز ناکسی من شنود و رفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شرمنده ام که روی دلی چون نمود و رفت صد سرزنیش ز ناکسی من شنود و رفت بهر فریب ساده دلان، مست ناز من از بزم غیر آمد و خود را نمود و رفت شد قحط آرزو به دل زود قانعم با آنکه دیر آمد و یک دم نبود و رفت تا بار دیگرش نتواند فریب داد او را گذاشت غیر که برخاست زود و رفت میلی خیال یار به دل ناگهان گذشت بازم به دل محبّت دیگر فزود و رفت میلی مهشدی هروی