کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۳۵: همسایه آفتاب ماه است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همسایه آفتاب ماه است همسایه آدمی اله است در جان و تن تو آب حیوان چون مردم دیده در سیاه است در ملک وجود غیر حق نیست در دعوی ما خدا گواه است دیدم به درون دیده او را از دیده دیده در نگاه است جسم تو ز خاک و جان ز خورشید خورشید میان خاک راه است زان سوخت ز آفتاب رویش در سایه زلف او پناه است کوهی همه شب چو شمع بر ما در گریه زار و سوز و آه است کوهی