بخيالت ای نکورو بمدام باشد اين دِل

بجمالت ای نکوخو بکلام باشد اين دِل

چو نموده ای بافسون بدل حزين پر خون
که مسلسل از نظاره به هيام باشد اين دِل

به جمال حسن رويت بتتار مشک مويت
بحصار بزم کويت بمرام باشد اين دِل

چو بخوانيش به محضر بريش بعزّ منظر
بجلال و شوکت و فر بنظام باشد اين دِل

چو بجذب روی مهوش شده ام غريق آتش
نشود دگر که سرخوش بمغام باشد اين دِل

به تلطـّف و تکّرم به تعطـّف و ترّحم
بر باز ما توّهم که همام باشد اين دِل

چو زماسوی برانی ز خودش بخود رسانی
زبلاء خود چشانی بدوام باشد اين دِل

ز دلم شراره بارد که نسب زنار دارد
زچه رو ثمر نيارد که بکام باشد اين دِل